LenoreLostAngel

Serce nie sluga, nie wie co to pany! Tak mowia, choc serca zakuwam w kajdany I swe ofiary rozrywam na cwierci Znajdujac rozkosz w zadawaniu smierci. I nikt z was nie dojrzy pod ma tarcza zycia Tego, co tak sie; domaga ukrycia: Bolu i strachu, które moja; dusze; Zamienily w posag nizedolny do wzruszen Nie znam co milosc czy inne uczucia Juz przeklinaja cialo me lubiezne Mysla,zem nie jest wolna od zepsucia... ...lecz ja odbiore; holdy mi nalezne I nie baczac na ludzi ni na martwe cienie Odejde do raju, gdzie znajde wytchnienie.

Wilgotną nocą, kroków bezgłośnym szelestem szepczę Ci cicho: jestem. Czułym dotykiem, pieszczotą, gestem daję Ci znak, że jestem lecz chociaż ciało na wspomnienie samo płonie usta niegodne by rozkoszy z twych skosztować dłoni

Za obietnice jej kruczoczarnych oczu za jej urode szkarlatnego wschodu slonca w samo serce tejze gwiazdy bym skoczyl. A teraz niechze jej srebrne lzy w odmetach swych rzeka przechowa. Ona- upadly Aniol skapana w swietlistych morzach ksiezyca. Zostawiwszy zycie za soba, jako wspomnienie hoduje ciemnosc w mojej duszy Blagajac zimowe wiatry o te, ktora zostawilem... obejmuje je... Zimowa noc ukrywa moj anielski skarb Dusza sie tai pod skrzydlem rozpaczy Ciemnosci! Obejmij jej oczy skoroz ja tego uczynic nie moge, choc kontemplujac waska sciezke zycia odslonilem serce przed nia, pieknoscia odziana w sam mrok. Skrzywdzilem! Z

Wszystko, co ze mnie zostało to ciało; Drobne, wychudłe, skulone, drżace, nieukojone Połóż mi rękę na sercu ogrzej; Bym nie płakała już więcej! Przy wtórze anielskich chorów Na zawsze ulecz mnie z bólu A nocą; przy swoim boku Podaruj rozkosz i spokój